सामवेदः/कौथुमीया/संहिता/पूर्वार्चिकः/छन्द आर्चिकः/1.1.3 तृतीयप्रपाठकः/1.1.3.5 पञ्चमी दशतिः

अभि त्वा शूर नोनुमोऽदुग्धा इव धेनवः | ईशानमस्य जगतः स्वर्दृशमीशानमिन्द्र तस्थुषः || २३३ ||	१अ १छ्
त्वामिद्धि हवामहे सातौ वाजस्य कार्वः | त्वां वृत्रेष्विन्द्र सत्पतिं नरस्त्वां काष्ठास्वर्वतः || २३४ ||	२अ २छ्
अभि प्र वः सुराधसमिन्द्रमर्च यथा विदे | यो जरितृभ्यो मघवा पुरूवसुः सहस्रेणेव शिक्षति || २३५ ||	३अ ३छ्
तं वो दस्ममृतीषहं वसोर्मन्दानमन्धसः | अभि वत्सं न स्वसरेषु धेनव इन्द्रं गीर्भिर्नवामहे || २३६ ||	४अ ४छ्
तरोभिर्वो विदद्वसुमिन्द्रं सबाध ऊतये | बृहद्गायन्तः सुतसोमे अध्वरे हुवे भरं न कारिणं || २३७ ||	५अ ५छ्
तरणिरित्सिषासति वाजं पुरन्ध्या युजा | आ व इन्द्रं पुरुहूतं नमे गिरा नेमिं तष्टेव सुद्रुवं || २३८ ||	६अ ६छ्
पिबा सुतस्य रसिनो मत्स्वा न इन्द्र गोमतः | आपिर्नो बोधि सधमाद्ये वृधे३ऽस्मां अवन्तु ते धियः || २३९ ||	७अ ७छ्
त्वं ह्येहि चेरवे विदा भगं वसुत्तये | उद्वावृषस्व मघवन्गविष्टय उदिन्द्राश्वमिष्टये || २४० ||	८अ ८छ्
न हि वश्चरमं च न वसिष्ठः परिमंस्ते | अस्माकमद्य मरुतः सुते सचा विश्वे पिबन्तु कामिनः || २४१ ||	९अ ९छ्
मा चिदन्यद्वि शंसत सखायो मा रिषण्यत | इन्द्रमित्स्तोता वृषणं सचा सुते मुहुरुक्था च शंसत || २४२ ||	१०अ १०छ्