विष्णुपुराणम्/पञ्चमांशः/अध्यायः १५
।
श्रीपराशर उवाच।
ककुद्मति हतेऽरिष्टे धेनुके विनिपातिते ।
प्रलंबे निधनं निधनं नीते धृते गोवर्द्धनाचले १ ।
दमिते कालिये नागे भग्ने तुंगद्रु मद्वये ।
हतायां पूतनायां च शकटे परिवर्त्तिते २ ।
कंसाय नारदः प्राह यथावृत्तमनुक्रमात् ।
यशोदादेवकीगर्भपरिवृत्ताद्यश्षोतः ३ ।
श्रुत्वा तत्सकलं कंसो नारदाद्देवदर्शनात् ।
वसुदेवं प्रति तदा कोपं चक्रे सुदुर्मतिः ४ ।
सोतिकोपादुपालभ्य सर्वयादवसंसदि ।
जगर्ह यादवांश्चैव कार्यं चैतदचिंतयत् ५ ।
यावन्न बलमारूढौ रामकृष्णौ सुबालकौ ।
तावदेव मया वध्यावसाध्यौ रूढयौवनौ ६ ।
चाणूरोत्र महावीर्यो मुष्टिकश्च महाबलः ।
एताभ्यां मल्लयुद्धेन मारयिष्याम दुर्मती ७ ।
धनुर्महमहायोगव्याजेनानीय तौ व्रजात् ।
तथा तथा यतिष्यामि यास्येते संक्षयं यथा ८ ।
श्वफल्कतनयं शूरमक्रूरं यदुपुंगवम् ।
तयोरानयनार्थाय प्रेषयिष्यामि गोकुलम् ९ ।
वृंदावनचरं घोरमादेक्ष्यामि च केशिनम् ।
तत्रैवासावतिबलस्तावुभौ घातयिष्यति १० ।
गजः कुवलायापीडो मत्सकाशमिहागतौ ।
घातयिष्यति वा गोपौ वसुदेवसुतावुभौ ११ ।
श्रीपराशर उवाच।
इत्यालोच्य स दुष्टात्मा कंसो रामजनार्दनौ ।
हंतुं कृतमर्तिवीरावक्रूरं वाक्यमब्रवीत् १२ ।
कंस उवाच।
भो भो दानपते वाक्यं क्रियतां प्रीतये मम ।
इतः स्यंदनमारुह्य गम्यतां नंदगोकुलम् १३ ।
वसुदेव सुतौ तत्र विषणोरंशसमुद्भवौ ।
नाशाय किल संभूतौ मम दुष्टौ प्रवर्द्धतः १४ ।
धनुर्महो ममाप्यत्र चतुर्दश्यां भविष्यति ।
आनेयौ भवता गत्वा मल्लयुद्धाय तत्र तौ १५ ।
चाणूरमुष्टिकौ मल्लौ नियुद्धकुशलौ मम ।
ताभ्यां सहानयोर्युद्धं सर्वलोकोऽत्र पश्यतु १६ ।
गजः कुवलयापीडो महामात्रप्रचोदितः ।
स वा हनिष्यते पापौ वसुदेवात्मजौ शिशू १७ ।
तौ हत्वा वसुदेवं च नंदगोपं च दुर्मतिम् ।
हनिष्ये पितरं चैनमुग्रसेनं सुदुर्मतिम् १८ ।
ततस्समस्तगोपानां गोधनान्यखिलान्यहम् ।
वित्तं चापहरिष्यामि दुष्टानां मद्वधैषिणाम् १९ ।
त्वामृते यादवाश्चैते द्विषो दानपते मम ।
एतेषां च वधायाहं यतिष्येऽनुक्रमात्ततः २० ।
तदा निष्कंटकं सर्वं राज्यमेतदयादवम् ।
प्रसाधिष्ये त्वया तस्मान्मत्प्रीत्यै वीर गम्यताम् २१ ।
यथा च माहिषं सर्पिर्दधिचाप्युपहार्य वै ।
गोपास्समानयंत्वाशु तथा वाच्यास्त्वया च ते २२ ।
श्रीपराशर उवाच।
इत्याज्ञप्तस्तदाऽक्रूरो महाभागवतो द्विज ।
प्रीतिमानभवत्कृष्णं श्वो द्रक्ष्यामीति सत्वरः २३ ।
तथेत्युक्त्वा च राजानं रथमारुह्य शोभनम् ।
निश्चक्राम ततः पुर्य्या मथुराया मधुप्रियः २४ ।
इति श्रीविष्णुमहापुराणे पंचमांशे पंचदशोऽध्यायः १५।