रघुवंशम्/एकोनविंशः सर्गः
← अष्टादशः सर्गः | रघुवंशम् एकोनविंशः सर्गः कालिदासः |
रघुवंशस्य सर्गाः |
---|
अग्निवर्णम् अभिषिच्य राघवः स्वे पदे तनयम् अग्नितेजसम् । |
तत्र तीर्थसलिलेन दीर्घिकास्तल्पं अन्तरितभूमिभिः कुशैः । |
लब्धपालनविधौ न तत्सुतः खेदं आप गुरुणा हि मेदिनी । |
सोऽधिकारं अभिकः कुलोचितं काश्चन स्वयं अवर्तयत्समाः । |
कामिनीसहचरस्य कामिनस्तस्य वेश्मसु मृदङ्गनादिषु । |
इन्द्रियार्थपरिशून्यं अक्षर्मः सोढुं एकं अपि स क्षणातरं । |
गौरवाद्यदपि जातु मन्त्रिणां दर्शनं प्रकृतिकाङ्क्षितं ददौ । |
तं कृतप्रणतयोऽनुजीविनः क्ॐअलात्मनखरागरूषितं । |
युवनोन्नतविलासिनीस्तनक्षोभलोलकमलाश्च दीर्घिकाः । |
तत्र सेकहृतलोचनाञ्जनैर्धौतरागपरिपाटलाधरैः । |
घ्राणकान्तमधुगन्धकर्षिणीः पानभूमिरचनाः प्रियासखः । |
सातिरेकमदकारणं रहस्तेन दत्तं अभिलेषुरङ्गनाः । |
अङ्कं अङ्कपरिवर्तनोचिते तस्य निन्यतुरशून्यतां उभे । |
स स्वयं प्रहतपुष्करः कृती लोलमाल्यवलयो हरन्मनः । |
चारु नृत्यविगमे च तन्मुखं स्वेदभिन्नतिलकं परिश्रमाथ् । |
तस्य सावरणदृष्टसंधयः काम्यवस्तुषु नवेषु सङ्गिनः । |
अङ्गुलीकिसलयाग्रतर्जनं भ्रूविभङ्गकुटिलं च वीक्षितं । |
तेन दूतिविदितं निषेदुषा पृष्ठतः सुरतवाररात्रिषु । |
लौल्यं एत्य गृहिणीपरिग्रहान्नर्तकीष्वसुलभासु तद्वपुः । |
प्रेमगर्वितविपक्षमत्सरादायताच्च मदनान्महीक्षितं । |
प्रातरेत्य परिभोगशोभिना दर्शनेन कृतखण्डनव्यथाः । |
स्वप्नकीर्तितविपक्षं अङ्गनाः दर्शनेन कृतखण्डनव्यथाः । |
क्ëप्तपुष्पशयनांल्लतागृहानेत्य दूतिकृतमार्गदर्शनः । |
नाम वल्लभजनस्य ते मया प्राप्य भाग्यं अपि तस्य काङ्क्ष्यते । |
चूर्णबभ्रु लुलितस्रगाकुलं छिन्नमेखलं अलक्तकाङ्कितं । |
स स्वयं चरणरागं आदधे योषितं न च तथा समाहितः । |
चुम्बने विपरिवर्तिताधरं हस्तरोधि रशनाविघट्टने । |
दर्पणेषु परिभोगदर्शिनीर्नर्मपूर्वं अनुपृष्ठसंस्थितः । |
कण्ठसक्तमृदुबाहुबन्धनं न्यस्तपादतलं अग्रपादयोः । |
प्रेक्ष्य दर्पणतल्स्थं आत्मनो राजवेषं अतिशक्रशोभिनं । |
मित्रकृत्यं अपदिश्य पार्श्वतः प्रस्थितं तं अनवस्थितं प्रियाः । |
तस्य निर्दयरतिश्रमालसाः कण्ठसूत्रं अपदिश्ययोषितः । |
संगमाय निशि गूढचारिणं चारदूतिकथितं पुरो गताः । |
योषितां उडुपतेरिवाचिषां स्पर्शनिर्वृतिं असावनाप्नुवन् । |
वेणुना दशनपीडिताधरा वीणया नखपदाङ्कितोरवः । |
अङ्गसत्त्ववचनाश्रयं मिथः स्त्रीषु नृत्यं उपधाय दर्शयन् । |
अंसलम्बिकुटजार्जुनस्रजस्तस्य नीपरजसाङ्गरागिणः । |
विग्रहाच्च शयने पराङ्मुखीर्नानुनेतुं अबलाः स तत्वरे । |
कार्त्तिकीषु सवितानहर्म्यभाग्यामिनीषु ललिताङ्गनासखः । |
सैकतं च सरयूं विवृण्वतीं श्रोणिबिम्बं इव हंसमेखलं । |
मर्मरैरगुरुधूपगन्धिभिर्व्यक्तहेमर्शनैस्तं एकतः । |
अर्पितस्तिमितदीपदृष्टयो गर्भवेश्मसु निवातकुक्षिषु । |
दक्षिणेन पवनेन संभृतं प्रेक्ष्य चूतकुसुमं सपल्लवं । |
ताः स्वं अङ्कं अधिरोप्य दोलया प्रेङ्खयन्परिजनापविद्धया । |
तं पयोधरनिषक्तचन्दनैर्मौक्तिकग्रथितचारुभूषणैः । |
यत्स भग्नसहकारं आसवं रक्तपाटलसमागमं पपौ । |
एवं इन्द्रियसुखानि निर्विशन्नन्यकार्यविमुखः स पार्थिवः । |
तं प्रमत्तं अपि न प्रभावतः शेकुराक्रमितुं अन्यपार्थिवाः । |
दृष्टदोषं अपि तन्न सोऽत्यजत्सङ्गवस्तु भिषजां अनाश्रवः । |
तस्य पाण्डुवदनाल्पभूषणा सावलम्बगमना मृदुस्वना । |
व्य्ॐअ पश्चिमकलास्थितेन्दु वा पङ्कशेषं इव घर्मपल्वलं । |
बाढं एषु दिवसेषु कर्म साधयति पुत्रजन्मने । |
स त्वनेकवनितासखोऽपि सन्पावनीं अनवलोक्य संततिं । |
तं गृहोपवन एव संगताः पश्चिमक्रतुविदा पुरोधसा । |
तैः कृतप्रकृतिमुख्यसंग्रहैराशु तस्य सहधर्मचारिणी । |
तस्यास्तथाविधनरेन्द्रविपत्तिशोकादुष्णैर्विलोचनजलैः प्रथमाभितप्तः । |
तं भावार्थ प्रसवसमयाकाङ्क्षिणीनां प्रजानां अन्तर्गूढं क्षितिरिव बभौ बीजमुष्टिं दधाना । |