महाभारतम्-15-आश्रमवासिकपर्व-012

← आश्रमवासिकपर्व-011 महाभारतम्
पञ्चादशपर्व
महाभारतम्-15-आश्रमवासिकपर्व-012
वेदव्यासः
आश्रमवासिकपर्व-013 →

धृतराष्ट्रेण भीष्मदुर्योधनादीनां श्राद्धदानाय विदुरमुखाद्युधिष्ठिरंप्रति द्रव्ययाचनम्।। 1 ।। तच्छ्रवणेन विमनायमाभीमे तद्भादज्ञेनार्जुनेन तम्प्रति द्रव्ययाचने भीमेन धृतराष्ट्रापनयानुस्मारणपूर्वकं तदनङ्गीकरणम्।। 2 ।।

  1. 001
  2. 002
  3. 003
  4. 004
  5. 005
  6. 006
  7. 007
  8. 008
  9. 009
  10. 010
  11. 011
  12. 012
  13. 013
  14. 014
  15. 015
  16. 016
  17. 017
  18. 018
  19. 019
  20. 020
  21. 021
  22. 022
  23. 023
  24. 024
  25. 025
  26. 026
  27. 027
  28. 028
  29. 029
  30. 030
  31. 031
  32. 032
  33. 033
  34. 034
  35. 035
  36. 036
  37. 037
  38. 038
  39. 039
  40. 040
  41. 041
वैशम्पायन उवाच। 15-12-1x
ततो रजन्यां व्युष्टायां धृतराष्ट्रोंऽबिकासुतः।
विदुरं प्रेषयामास युधिष्ठिरनिवेशनम्।।
15-12-1a
15-12-1b
स गत्वा राजवचनादुवाचाच्युतमीश्वरम्।
युधिष्ठि महातेजाः सर्वबुद्धिमतांवरः।।
15-12-2a
15-12-2b
धृतराष्ट्रो महाराजो वनवासाय दीक्षितः।
गमिष्यति वनं राजन्नागतां कार्तिकीमिमाम्।।
15-12-3a
15-12-3b
स त्वां कुरुकुलश्रेष्ठ किञ्चिर्थमभीप्सति।
श्राद्धमिच्छति दातुं स गाङ्गेयस्य महात्मनः।।
15-12-4a
15-12-4b
द्रोणस्य सोमदत्तस्य बाह्लीकस्य च धीमतः।
पुत्राणां चैव सर्वेषां ये चान्ये सुहृदो हताः।
यदि चाप्यनुजानीषे सैन्धवापशदस्य च।।
15-12-5a
15-12-5b
15-12-5c
एतच्छ्रुत्वा तु वचनं विदुरस्य युधिष्ठिरः।
हृष्टःक सम्पूजयामास गुडोकेशश्च पाण्डवः।।
15-12-6a
15-12-6b
न च भीमो द्दढक्रोधस्तद्वचो जगृहे तदा।
विदुरस्य महातेजा दुर्योधनकृतं स्मरन्।।
15-12-7a
15-12-7b
अभिप्रायं विदित्वा तु भीमतसेनस्य फल्गुनः।
किरीटी किञ्चिदानम्य तमुवाच नरर्षभम्।।
15-12-8a
15-12-8b
भीम राजा पिता वृद्धो वनवासाय दीक्षितः।
दातुमिच्छति सर्वेषां सुहृदामौर्ध्वदेहिकम्।।
15-12-9a
15-12-9b
भवता निर्जितं वित्तं दातुमिच्छति कौरवः।
भीष्मादीनां महाबाहो तदनुज्ञातुमर्हसि।।
15-12-10a
15-12-10b
दिष्ट्या त्वद्य महाबाहो धृतराष्ट्रः प्रयाचते।
याचितो यः पुराऽस्माभिः पश्य कालस्य पर्ययम्।।
15-12-11a
15-12-11b
योसौ पृथिव्याः कृत्स्नाया भर्ता भूत्वा नराधिपः।
परैर्विनिहतामात्यो वनं गन्तुमभीप्सति।।
15-12-12a
15-12-12b
मा तेऽन्यत्पुरुषव्याघ्र दानाद्भवतु दर्शनम्।
अयशस्यमतोऽन्यत्स्यादधर्मश्च महाभुजः।।
15-12-13a
15-12-13b
राजानमुपतिष्ठस्व ज्येष्ठं भ्रातरमीश्वरम्।
अर्हस्त्वमसि दातुं वै नादातुं भरतर्षभ।।
15-12-14a
15-12-14b
एवं ब्रुवाणं बीभत्सुं धर्मराजोऽप्यपूजयत्।
भीमसेनस्तु सक्रोधमुवाच विजयं तदा।।
15-12-15a
15-12-15b
वयं भीष्मस्य दास्यामः प्रेतकार्यं तु फल्गुन।
सोमदत्तस्य नृपतेर्भूरिश्रवस एव च।।
15-12-16a
15-12-16b
बाह्लीकस्य च राजर्षेर्द्रोणस्य च महात्मनः।
अन्येषां चैव सुहृदां कुन्ती कर्णाय दास्यति।।
15-12-17a
15-12-17b
श्राद्धानि पुरुषव्याघ्र मा प्रदात्कौरवो नृपः।
इति मे वर्तते बुद्धिर्मा वो नन्दन्तु शत्रवः।।
15-12-18a
15-12-18b
कष्टात्कष्टतरं यान्तु सर्वे दुर्योधनादयः।
यैरियं पृथिवी कृत्स्ना घातिता कुलपांसनैः।।
15-12-19a
15-12-19b
कुतस्त्वमद्य विस्मृत्य वैरं द्वादशवार्षिकम्।
अज्ञातवासगमनं द्रौपदीशोकवर्धनम्।।
15-12-20a
15-12-20b
क्व तदा धृतराष्ट्रस्य स्नेहोऽस्मद्गोचरो गतः।
कृष्णाजिनोपसंवीतो हृताभरणभूषणः।
सार्धं पाञ्चालपुत्र्या त्वं राजानमुपजग्मिवान्।।
15-12-21a
15-12-21b
15-12-21c
क्व तदा द्रोणभिष्मौ तौ सोमदत्तोपि वाऽभवत्।
यत्र द्वादश वर्षाणि वने वन्येन जीवथ।
न तदा त्वां पिता ज्येष्ठः पितृत्वेनाभिवीक्षते।।
15-12-22a
15-12-22b
15-12-22c
किं ते तद्विस्मृतं पार्थक यदेष कुलपांसनः।
दुर्बुद्धिर्विदुरं प्राह द्यूते किं जितमित्युत।।
15-12-23a
15-12-23b
तमेवंवादिनं राजा कुन्तीपुत्रो युधिष्ठिरः।
उवाच वचनं धीमाञ्जोषमास्स्वेति भर्त्सयन्।।
15-12-24a
15-12-24b
।। इति श्रीमन्महाभारते आश्रमवासिकपर्वणि
आश्रमवासपर्वणि द्वादशोऽध्यायः।। 12 ।।

सम्पाद्यताम्

15-12-4 किञ्चिदर्थं किञ्चित्कार्यं कर्तुं त्वामभीप्सति द्रष्टुमिति शेषः।। 15-12-8 किञ्चिदागम्य भीमं वचनमब्रवीदिति क.थ.पाठः।।

आश्रमवासिकपर्व-011 पुटाग्रे अल्लिखितम्। आश्रमवासिकपर्व-013