महाभारतम्-09-शल्यपर्व-028

← शल्यपर्व-027 महाभारतम्
नवमपर्व
महाभारतम्-09-शल्यपर्व-028
वेदव्यासः
शल्यपर्व-029 →

हतावशिष्टे बले पाण्डवैर्निहते दुर्योधनेन पलायने निर्धारणम्।। 1 ।।

  1. 001
  2. 002
  3. 003
  4. 004
  5. 005
  6. 005ब
  7. 006
  8. 007
  9. 008
  10. 009
  11. 010
  12. 011
  13. 012
  14. 013
  15. 014
  16. 015
  17. 016
  18. 017
  19. 018
  20. 019
  21. 020
  22. 021
  23. 022
  24. 023
  25. 024
  26. 025
  27. 026
  28. 027
  29. 028
  30. 029
  31. 030
  32. 031
  33. 032
  34. 033
  35. 034
  36. 035
  37. 036
  38. 037
  39. 038
  40. 039
  41. 040
  42. 041
  43. 042
  44. 043
  45. 044
  46. 045
  47. 046
  48. 047
  49. 048
  50. 049
  51. 050
  52. 051
  53. 052
  54. 053
  55. 054
  56. 055
  57. 056
  58. 057
  59. 058
  60. 059
  61. 060
  62. 061
  63. 062
  64. 063
  65. 064
  66. 065
  67. 066
स़ञ्जय उवाच। 9-28-1x
ततः क्रुद्धा महाराज सौबलस्य पदानुगाः।
त्यक्त्वा जीवितमाक्रन्दे पाण्डवान्पर्यवारयन्।।
9-28-1a
9-28-1b
तानर्जुनः प्रत्यगृह्णात्सहदेवजये धृतः।
भीमसेनश्च तेजस्वी क्रुद्धाशीविषदर्शनः।।
9-28-2a
9-28-2b
शक्त्यृ-ष्टिप्रासहस्तानां सहदेवं जिघांसताम्।
सङ्कल्पमकरोन्मोघं गाण्डीवेन धनञ्जयः।।
9-28-3a
9-28-3b
सङ्गृहीतायुधान्बाहून्योधानामभिधावताम्।
भल्लैश्चिच्छेद बीभत्सुः शिरांस्यपि हयानपि।।
9-28-4a
9-28-4b
ते हयाः प्रत्यपद्यन्त वसुधां विगतासवः।
चरता लोकवीरेण प्रहताः सव्यसाचिना।।
9-28-5a
9-28-5b
ततो दुर्योधनो राजा दृष्ट्वा स्वबलसङ्क्षयम्।
हतशेषान्समानीय क्रुद्धो रथगणान्बहून्।।
9-28-6a
9-28-6b
कुञ्जरांश्च हयांश्चैव पादातांश्च समन्ततः।
उवाच दुःखितान्सर्वान्धार्तराष्ट्र इदं वचः।।
9-28-7a
9-28-7b
समासाद्य रणे सर्वान्पाण्डवान्ससुहृद्गणान्।
पाञ्चाल्यं चापि सबलं हत्वा शीघ्रं न्यवर्तत।।
9-28-8a
9-28-8b
तस्य ते शिरसा गृह्य वचनं युद्धदुर्मदाः।
अभ्युद्ययू रणे पार्थांस्तव पुत्रस्य शासनात्।।
9-28-9a
9-28-9b
तानभ्यापततः शीघ्रं हतशेषान्महारणे।
शरैराशीविषाकारैः पाण्डवाः समवाकिरन्।।
9-28-10a
9-28-10b
तत्सैन्यं भरतश्रेष्ठ मुहूर्तेन महात्मभिः।
अवध्यत रणं प्राप्य त्रातारं नाभ्यविन्दत।।
9-28-11a
9-28-11b
पलायमानं तु भयान्नावतिष्ठति दंशितम्।
अश्वैर्विपरिधावद्भिः सैन्येन रजसा वृते।।
9-28-12a
9-28-12b
न प्राज्ञायन्त समरे दिशः सप्रदिशस्तथा।
ततस्तु पाण्डवानीकान्निःसृत्य बहवो जनाः।।
9-28-13a
9-28-13b
अभ्यघ्नंस्तावकान्युद्धे मुहूर्तादिव भारत।
ततो निःशेषमभवत्तत्सन्यं तव भारत।।
9-28-14a
9-28-14b
अक्षौहिण्यः समेतास्तु तव पुत्रस्य भारत।
एकादश हता युद्धे ताः प्रभो पाण्डुसृञ्जयैः।।
9-28-15a
9-28-15b
तेषु राजसहस्रेषु तावकेषु महात्मसु।
एको दुर्योधनो राजन्नदृश्यत भृशं क्षतः।।
9-28-16a
9-28-16b
ततो वीक्ष्य दिशः सर्वा दृष्ट्वा शून्यां च मेदिनीम्।
विहीनः सर्वयोधैश्च पाण्डवान्वीक्ष्यं संयुगे।।
9-28-17a
9-28-17b
मुदितान्सर्वतः सिद्धान्नर्दमानान्समन्ततः।
बाणशब्दरवांश्चैव श्रुत्वा तेषां महात्मनाम्।।
9-28-18a
9-28-18b
दुर्योधनो महाराज कश्मलेनाभिसंवृतः।
अपयो मनश्चक्रे विहीनबलवाहनः।।
9-28-19a
9-28-19b
।। इति श्रीमन्महाभारते
शल्यपर्वणि ह्रदप्रवेशपर्वणि
अष्टादशदिवसयुद्धे अष्टाविंशोऽध्यायः।। 28 ।।
शल्यपर्व-027 पुटाग्रे अल्लिखितम्। शल्यपर्व-029