रामायणम्/अरण्यकाण्डम्/सर्गः ६५
< रामायणम् | अरण्यकाण्डम्
| ← सर्गः ६४ | रामायणम्/अरण्यकाण्डम् अरण्यकाण्डम् वाल्मीकिः |
सर्गः ६६ → |
श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे अरण्यकाण्डे पञ्चषष्ठितमः सर्गः ॥३-६५॥
तप्यमानं तदा रामं सीताहरणकर्शितम्। लोकानामभवे युक्तं सांवर्तकमिवानलम्॥ १॥ वीक्षमाणं धनुः सज्यं निःश्वसन्तं पुनः पुनः। दग्धुकामं जगत् सर्वं युगान्ते च यथा हरम्॥ २॥ अदृष्टपूर्वं संक्रुद्धं दृष्ट्वा रामं स लक्ष्मणः। अब्रवीत् प्राञ्जलिर्वाक्यं मुखेन परिशुष्यता॥ ३॥ पुरा भूत्वा मृदुर्दान्तः सर्वभूतहिते रतः। न क्रोधवशमापन्नः प्रकृतिं हातुमर्हसि॥ ४॥ चन्द्रे लक्ष्मीः प्रभा सूर्ये गतिर्वायौ भुवि क्षमा। एतच्च नियतं नित्यं त्वयि चानुत्तमं यशः॥ ५॥ एकस्य नापराधेन लोकान् हन्तुं त्वमर्हसि। ननु जानामि कस्यायं भग्नः सांग्रामिको रथः॥ ६॥ केन वा कस्य वा हेतोः सयुगः सपरिच्छदः। खुरनेमिक्षतश्चायं सिक्तो रुधिरबिन्दुभिः॥ ७॥ देशो निर्वृत्तसंग्रामः सुघोरः पार्थिवात्मज। एकस्य तु विमर्दोऽयं न द्वयोर्वदतां वर॥ ८॥ नहि वृत्तं हि पश्यामि बलस्य महतः पदम्। नैकस्य तु कृते लोकान् विनाशयितुमर्हसि॥ ९॥ युक्तदण्डा हि मृदवः प्रशान्ता वसुधाधिपाः। सदा त्वं सर्वभूतानां शरण्यः परमा गतिः॥ १०॥ को नु दारप्रणाशं ते साधु मन्येत राघव। सरितः सागराः शैला देवगन्धर्वदानवाः॥ ११॥ नालं ते विप्रियं कर्तुं दीक्षितस्येव साधवः। येन राजन् हृता सीता तमन्वेषितुमर्हसि॥ १२॥ मद्द्वितीयो धनुष्पाणिः सहायैः परमर्षिभिः। समुद्रं वा विचेष्यामः पर्वतांश्च वनानि च॥ १३॥ गुहाश्च विविधा घोराः पद्मिन्यो विविधास्तथा। देवगन्धर्वलोकांश्च विचेष्यामः समाहिताः॥ १४॥ यावन्नाधिगमिष्यामस्तव भार्यापहारिणम्। न चेत् साम्ना प्रदास्यन्ति पत्नीं ते त्रिदशेश्वराः। कोसलेन्द्र ततः पश्चात् प्राप्तकालं करिष्यसि॥ १५॥ शीलेन साम्ना विनयेन सीतां नयेन न प्राप्स्यसि चेन्नरेन्द्र। ततः समुत्सादय हेमपुङ्खै- र्महेन्द्रवज्रप्रतिमैः शरौघैः॥ १६॥
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये अरण्यकाण्डे पञ्चषष्ठितमः सर्गः ॥३-६५॥
स्रोतःसंपादित करें
पाठकौ घनपाठी वि.श्रीरामः, घनपाठी हरिसीताराममूर्तिः च । अत्र