महाभारतम्-08-कर्णपर्व-030

by वेदव्यासः

← कर्णपर्व-029

महाभारतम् अष्टमपर्व महाभारतम्-08-कर्णपर्व-030 वेदव्यासः

कर्णपर्व-031 →

शल्येन सारथीभूयाधिष्ठितं रथमधिष्ठाय कर्णस्य रणाय निर्याणम्।। 1 ।।

महाभारतम्/कर्णपर्व

1. 001
2. 002
3. 003
4. 004
5. 005
6. 006
7. 007
8. 008
9. 009
10. 010
11. 011
12. 012
13. 013
14. 014
15. 015
16. 016
17. 017
18. 018
19. 019
20. 020
21. 021
22. 022
23. 023
24. 024
25. 025
26. 026
27. 027
28. 028
29. 029
30. 030
31. 031
32. 032
33. 033
34. 034
35. 035
36. 036
37. 037
38. 038
39. 039
40. 040
41. 041
42. 042
43. 043
44. 044
45. 045
46. 046
47. 047
48. 048
49. 049
50. 050
51. 051
52. 052
53. 053
54. 054
55. 055
56. 056
57. 057
58. 058
59. 059
60. 060
61. 061
62. 062
63. 063
64. 064
65. 065
66. 066
67. 067
68. 068
69. 069
70. 070
71. 071
72. 072
73. 073
74. 074
75. 075
76. 076
77. 077
78. 078
79. 079
80. 080
81. 081
82. 082
83. 083
84. 084
85. 085
86. 086
87. 087
88. 088
89. 089
90. 090
91. 091
92. 092
93. 093
94. 094
95. 095
96. 096
97. 097
98. 098
99. 099
100. 100
101. 101

दुर्योधन उवाच।	8-30-1x
अयं ते कर्ण सारथ्यं मद्रराजः करिष्यति। कृष्णादभ्यधिको यन्ता देवेशस्येव मातलिः।।	8-30-1a 8-30-1b
यथा हरिहयैर्युक्तं सङ्गृह्णाति स मातलिः। शल्यस्तथा तवाद्यायं संयन्ता रथवाजिनाम्।।	8-30-2a 8-30-2b
योधे त्वयि रथस्थे च मद्रराजे च सारथौ। रथश्रेष्ठो ध्रुवं सङ्ख्ये पार्थानभिभविष्यति।।	8-30-3a 8-30-3b
सञ्जय उवाच।	8-30-4x
ततो दुर्योधनो भूयो मद्रराजं तरस्विनम्। उवाच राजन्सङ्ग्रामेऽध्युषिते पर्युपस्थिते।।	8-30-4a 8-30-4b
कर्णस्य यच्छ सङ्ग्रामे मद्रराज हयोत्तमान्। त्वयाऽभिगुप्तो राधेयो विजेष्यति धनञ्जयम्।।	8-30-5a 8-30-5b
इत्युक्तो रथमास्थाय तथेति प्राह भारत। शल्येऽभ्युपगते कर्णः सारथिं सुमनाऽब्रवीत्।।	8-30-6a 8-30-6b
त्वं सूत स्यन्दनं मह्यं कल्पयेत्यसकृत्त्वरन्।।	8-30-7a
ततो जैत्रं रथवरं गन्धर्वनगरोपमम्। विधिवत्कल्पितं भद्रं जयेत्युक्त्वा न्यवेदयत्।।	8-30-8a 8-30-8b
तं रथं रथिनां श्रेष्ठः कर्णोऽभ्यर्च्य यथाविधि। सम्पादितं ब्रह्मविदा पूर्वमेव पुरोधसा।।	8-30-9a 8-30-9b
कृत्वा प्रदक्षिणं यत्नादुपस्थाय च भास्करम्। समीपस्थं मद्रराजमारोह त्वमथाब्रवीत्।।	8-30-10a 8-30-10b
ततः कर्णस्य दुर्धर्षं स्यन्दनप्रवरं महत्। आरुरोह महातेजाः शल्यः सिंह इवाचलम्।।	8-30-11a 8-30-11b
ततः शल्याश्रितं दृष्ट्वा कर्णः स्वं रथमुत्तमम्। अध्यतिष्ठद्यथाऽम्भोदं विद्युत्वन्तं दिवाकरः।।	8-30-12a 8-30-12b
तावेकरथमारूढावादित्याग्निसमत्विषौ। अभ्राजेतां यथा मेघं सूर्याग्नी सहितौ दिवि।।	8-30-13a 8-30-13b
संस्तूयमानौ तौ वीरौ तदास्तां द्युतिमत्तमौ। ऋत्विक्सदस्यैरिन्द्राग्नी स्तूयमानाविवाध्यरे।।	8-30-14a 8-30-14b
स शल्यसङ्गृहीताश्वे रथे कर्णः स्थितो बभौ। धनुर्विष्फारयन्घोरं परिवेषीव भास्करः।।	8-30-15a 8-30-15b
आस्थितः स रथश्रेष्ठं कर्णः शरगभस्तिमान्। प्रबभौ पुरुषव्याघ्रो मन्दरस्थ इवांशुमान्।।	8-30-16a 8-30-16b
तं रथस्थं महाबाहुं युद्वायामिततेजसम्। दुर्योधनस्तु राधेयमिदं वचनमब्रवीत्।।	8-30-17a 8-30-17b
अकृतं द्रोणभीष्माभ्यां दुष्करं कर्म संयुगे। कुरुष्वाधिरथे वीर मिषतां सर्वधन्विनाम्।।	8-30-18a 8-30-18b
मनोगतं मम ह्यासीद्भीष्मद्रोणौ महारथौ। अर्जुनं भीमसेनं च निहन्ताराविति ध्रुवम्।।	8-30-19a 8-30-19b
ताभ्यां यदकृतं वीर वीरकर्म महामृधे। तत्कर्म कुरु राधेय वज्रपाणिरिवापरः।।	8-30-20a 8-30-20b
गृहाण धर्मराजं वा जहि वा त्वं धनञ्जयम्। भीमसेनं च राधेय माद्रीपुत्रौ यमावपि।।	8-30-21a 8-30-21b
जयश्च तेऽस्तु भद्रं ते प्रयाहि पुरुषर्षभ। पाण्डुपुत्रस्य सैन्यानि कुरु सर्वाणि भस्मसात्।।	8-30-22a 8-30-22b
ततस्तूर्यसहस्राणि भेरीणामयुतानि च। वाद्यमानान्यरोचन्त मेघशब्दो यथा दिवि।।	8-30-23a 8-30-23b
प्रतिगृह्य तु तद्वाक्यं रथस्थो रथरुत्तमः। अभ्यभाषत राधेयः शल्यं युद्धविशारदम्।।	8-30-24a 8-30-24b
चोदयाश्वान्महाबाहो यावद्वन्मि धनञ्जयम्। भीमसेनं यमौ चोभौ राजानं च युधिष्ठिरम्।।	8-30-25a 8-30-25b
अद्य पश्यतु मे शल्य बाहुवीर्यं धनञ्जयः। अस्यतः कङ्कपत्राणां सहस्राणि शतानि च।।	8-30-26a 8-30-26b
अद्य क्षेप्स्याम्यहं शल्य शरान्परमतेजनान्। पाण्डवानां विनाशाय दुर्योधनजयाय च।।	8-30-27a 8-30-27b
सञ्जय उवाच।	8-30-28x
एतच्छ्रुत्वा वचस्तस्य शल्यः कर्णं वचोऽब्रवीत्। कथं नु तान्महावीर्यान्पाण्डवानवमन्यसे।।	8-30-28a 8-30-28b
सर्वास्त्रज्ञान्महेष्वासान्सर्वानेन महाबलान्। अनिवर्तिनो महाभागानजय्यान्सत्यविक्रमान्। अपि सञ्जनयेयुर्ये भयं साक्षाच्छतक्रतोः।।	8-30-29a 8-30-29b 8-30-29c
यदा श्रोष्यसि निर्घोषं विस्फूर्जितमिवाशनेः। राधेय पार्थधनुषस्तदा नैवं वदिष्यसि।।	8-30-30a 8-30-30b
यदा द्रक्ष्यसि भीमेन कुञ्जरानीकमाहवे। विशीर्णदन्तं निहतं तदा नैवं वदिष्यसि।।	8-30-31a 8-30-31b
यदा द्रक्ष्यसि सङ्ग्रामे धर्मपुत्रं यमौ तथा। शितैः पृषत्कैः कुर्वाणानभ्रच्छायामिवाम्बरे।।	8-30-32a 8-30-32b
अस्यतः क्षिण्वतश्चारीँल्लघुहस्तान्दुरासदान्। पार्थिवागपि चान्यांस्त्वं तदा नैवं वदिष्यसि।।	8-30-33a 8-30-33b
सञ्जय उवाच।	8-30-34x
अनादृत्य तु तद्वाक्यं मद्रराजे भाषितम्। द्रक्ष्यस्यद्येत्यवोचत्तं शल्यं कर्णो जनेश्वर।।	8-30-34a 8-30-34b
।। इति श्रीमन्महाभारते कर्णपर्वणि त्रिंशोऽध्यायः।। 30 ।।

8-30-2 हरिहयैरिन्द्रतुरगैर्युक्तं रथम्।। 8-30-4 अध्युषिते प्रातःकाले।। 8-30-30 त्रिंशोऽध्यायः।।

कर्णपर्व-029

पुटाग्रे अल्लिखितम्।

कर्णपर्व-031