महाभारतम्-08-कर्णपर्व-074

← कर्णपर्व-073 महाभारतम्
अष्टमपर्व
महाभारतम्-08-कर्णपर्व-074
वेदव्यासः
कर्णपर्व-075 →

अर्जुनकृतावमानाद्वनं यियासोर्युधिष्ठिरस्य कृष्णेन परिसान्त्वनम्।। 1 ।।

  1. 001
  2. 002
  3. 003
  4. 004
  5. 005
  6. 006
  7. 007
  8. 008
  9. 009
  10. 010
  11. 011
  12. 012
  13. 013
  14. 014
  15. 015
  16. 016
  17. 017
  18. 018
  19. 019
  20. 020
  21. 021
  22. 022
  23. 023
  24. 024
  25. 025
  26. 026
  27. 027
  28. 028
  29. 029
  30. 030
  31. 031
  32. 032
  33. 033
  34. 034
  35. 035
  36. 036
  37. 037
  38. 038
  39. 039
  40. 040
  41. 041
  42. 042
  43. 043
  44. 044
  45. 045
  46. 046
  47. 047
  48. 048
  49. 049
  50. 050
  51. 051
  52. 052
  53. 053
  54. 054
  55. 055
  56. 056
  57. 057
  58. 058
  59. 059
  60. 060
  61. 061
  62. 062
  63. 063
  64. 064
  65. 065
  66. 066
  67. 067
  68. 068
  69. 069
  70. 070
  71. 071
  72. 072
  73. 073
  74. 074
  75. 075
  76. 076
  77. 077
  78. 078
  79. 079
  80. 080
  81. 081
  82. 082
  83. 083
  84. 084
  85. 085
  86. 086
  87. 087
  88. 088
  89. 089
  90. 090
  91. 091
  92. 092
  93. 093
  94. 094
  95. 095
  96. 096
  97. 097
  98. 098
  99. 099
  100. 100
  101. 101
सञ्जय उवाच। 8-74-1x
एतच्छ्रुत्वा पाण्डवो धर्मराजो
भ्रातुर्वाक्यं परुषं फल्गुनस्य।
उत्थाय तस्माच्छयनादुवाच
पार्थं ततो दुःखपरीतचेताः।।
8-74-1a
8-74-1b
8-74-1c
8-74-1d
कृतं मया पार्थं न साधुकर्म
येन प्राप्तं व्यसनं वः सुघोरम्।
तस्माच्छिरश्छिन्धि ममैतदद्य
कुलान्तकस्याधमपूरुषस्य।।
8-74-2a
8-74-2b
8-74-2c
8-74-2d
पापस्य पाप्मोहतस्य वीर
विमूढबुद्धेरलसस्य भीरोः।
वृद्धावमन्सुः परुषत्य चैव
किं ते चिरं मामनुसृज्य रूक्षम्।।
8-74-3a
8-74-3b
8-74-3c
8-74-3d
गच्छाम्यहं वनमद्यैव पापः
सुखं भवान्वर्ततां मद्विहीनः।
योग्यो राजा भीमसेनो महात्मा
क्लीबस्य किं वा मम राज्यकृत्यम्।।
8-74-4a
8-74-4b
8-74-4c
8-74-4d
न चापि शक्तः परुषाणि सोढुं
पुनस्तवेमानि रुषान्वितस्य।
भीमोऽस्तु राजा मम जीवितेन
न कार्यमद्यावमतस्य वीर।।
8-74-5a
8-74-5b
8-74-5c
8-74-5d
इत्येवमुक्त्वा सहसोत्पपात
रुषान्वितस्तच्छयनं विहाय।
इयेष निर्गन्तुमथो वनाय
तं वासुदेवः प्रणतोऽभ्युवाच।।
8-74-6a
8-74-6b
8-74-6c
8-74-6d
न राजन्विदितं तत्ते यथा गाण्डीवधन्वनः।
प्रतिज्ञा सत्यसन्धस्य गाण्डीवं प्रति विश्रुता।।
8-74-7a
8-74-7b
ब्रूयाद्य एनं गाण्डीवं देह्यन्यस्मै त्वमित्युत।
वध्योऽस्य स पुमाँल्लोके त्वया चोक्तोयमीदृशम्।।
8-74-8a
8-74-8b
ततः सत्यां प्रतिज्ञां तां पार्थेन प्रतिरक्षता।
मच्छन्दादवमानोऽयं कृतस्तव महीपते।।
8-74-9a
8-74-9b
गुरूणामवमानो हि वध इत्यभिधीयते।
तस्मात्क्षम महाबाहो मम पार्थस्य चोभयोः।।
8-74-10a
8-74-10b
व्यतिक्रममिमं राजन्सत्यसंरक्षणं प्रति।
शरणं त्वां महाराज प्रतिपन्नावुभावपि।।
8-74-11a
8-74-11b
क्षन्तुमर्हसि मे राजन्प्रणतस्याभियाचतः।
राधेयस्याद्य पापस्य भूमिः पास्यति शोणितम्।।
8-74-12a
8-74-12b
सत्यं ते प्रतिजानामि हतं विद्व्यद्य सूतजम्।
यस्येच्छसि वधं तस्य गतमेवाद्य जिवीतम्।।
8-74-13a
8-74-13b
इति कृष्णवचः श्रुत्वा धर्मराजो युधिष्ठिरः।
ससम्भ्रमं हृषीकेशमुत्थाप्य प्रणतं तदा।
कृताञ्जलिमुवाचेदं वाक्यं यत्समनन्तरम्।।
8-74-14a
8-74-14b
8-74-14c
एवमेव यथात्थ त्वमस्त्येषोऽतिक्रमो मम।
अनुनीतोऽस्मि गोविन्द तारितश्चास्मि माधव।।
8-74-15a
8-74-15b
मोचिता व्यसनाद्धोराद्वयमद्य त्वयाच्युत।
भवन्तं नावमासाद्य ह्यावां व्यसनसागरात्।
घोरादद्य समुत्तीर्णावुभावज्ञानमोहितौ।।
8-74-16a
8-74-16b
8-74-16c
त्वद्बुद्धिप्लवमासाद्य दुःखशोकार्णवाद्वयम्।
समुत्तीर्णाः सहामात्याः सनाथाः स्म त्वयाच्युत।।
8-74-17a
8-74-17b
।। इति श्रीमन्महाभारते कर्णपर्वणि
चतुःसप्ततितमोऽध्यायः।। 74 ।।
कर्णपर्व-073 पुटाग्रे अल्लिखितम्। कर्णपर्व-075