महाभारतम्-06-भीष्मपर्व-104

by वेदव्यासः

← भीष्मपर्व-103

महाभारतम् षष्ठपर्व महाभारतम्-06-भीष्मपर्व-104 वेदव्यासः

भीष्मपर्व-105 →

संकुलयुद्धवर्णनम् ।। 1 ।।

महाभारतम्/भीष्मपर्व

1. 001
2. 002
3. 003
4. 004
5. 005
6. 006
7. 007
8. 008
9. 009
10. 010
11. 011
12. 012
13. 013
14. 014
15. 015
16. 016
17. 017
18. 018
19. 019
20. 020
21. 021
22. 022
23. 023
24. 024
25. 025
26. 026
27. 027
28. 028
29. 029
30. 030
31. 031
32. 032
33. 033
34. 034
35. 035
36. 036
37. 037
38. 038
39. 039
40. 040
41. 041
42. 042
43. 043
44. 044
45. 045
46. 046
47. 047
48. 048
49. 049
50. 050
51. 051
52. 052
53. 053
54. 054
55. 055
56. 056
57. 057
58. 058
59. 059
60. 060
61. 061
62. 062
63. 063
64. 064
65. 065
66. 066
67. 067
68. 068
69. 069
70. 070
71. 071
72. 072
73. 073
74. 074
75. 075
76. 076
77. 077
78. 078
79. 079
80. 080
81. 081
82. 082
83. 083
84. 084
85. 085
86. 086
87. 087
88. 088
89. 089
90. 090
91. 091
92. 092
93. 093
94. 094
95. 095
96. 096
97. 097
98. 098
99. 099
100. 100
101. 101
102. 102
103. 103
104. 104
105. 105
106. 106
107. 107
108. 108
109. 109
110. 110
111. 111
112. 112
113. 113
114. 114
115. 115
116. 116
117. 117
118. 118
119. 119
120. 120
121. 121
122. 122

सञ्जय उवाच।	6-104-1x
अर्जुनस्तान्नरव्याघ्रः सुशर्मानुचरान्नृपान् । अनयत्प्रेतराजस्य सदनं सायकैः शितैः ।।	6-104-1a 6-104-1b
सुशर्मापि ततो बाणैः पार्थं विव्याध संयुगे। वासुदेवं च सप्तत्या पार्थं च नवभिः पुनः ।।	6-104-2a 6-104-2b
तं निवार्य शरौघेण सक्रुसूनुर्महारथः । सुशर्मणो रणे योधान्प्राहिणोद्यमसादनम् ।।	6-104-3a 6-104-3b
ते वध्यमानाः पार्थेन कालेनेव युगक्षये। व्यद्रवन्त रणे राजन्भये जाते महारथाः ।।	6-104-4a 6-104-4b
उत्सृज्य तुरगान्केचिद्रथान्केचिच्च मारिष। गजानन्ये समुत्सृज्य प्राद्रवन्त दिशो दश ।।	6-104-5a 6-104-5b
अपरे तु तदादाय वाजिनागरथान्रणे । त्वरया परया युक्ताः प्राद्रवन्त विशांपते ।।	6-104-6a 6-104-6b
पादाताश्चापि शस्त्राणि समुत्सृज्य महारणे । निरपेक्षा व्यधावन्त तेनतेन स्म भारत।।	6-104-7a 6-104-7b
वार्यमाणाः सुबहुशस्त्रैगर्तेन सुशर्मणा । तथान्यैः पार्थिवश्रेष्ठैर्न व्यतिष्ठन्त संयुगे ।।	6-104-8a 6-104-8b
तद्बलं प्रद्रुतं दृष्ट्वा पुत्रो दुर्योधनस्तव। पुरस्कृत्य रणे भीष्मं सर्वसैन्यपुरस्कृतः ।।	6-104-9a 6-104-9b
सर्वोद्योगेन महता धनञ्जयमुपाद्रवत् । त्रिगर्ताधिपतेरर्थे जीवितस्य विशांपते ।।	6-104-10a 6-104-10b
स एकः समरे तस्थौ किरन्बहुविधाञ्शरान्। भ्रातृभिः सहितः सर्वैः शेषा हि प्रद्रुता नराः ।।	6-104-11a 6-104-11b
तथैव पाण्डवा राजन्सर्वोद्योगेन दंशिताः। प्रययुः फल्गुनार्थाय यत्र भीष्मो व्यतिष्ठत ।।	6-104-12a 6-104-12b
ज्ञायमाना रणे वीर्यं घोरं गाण्डीवधन्वनः। हाहाकारकृतोत्साहा भीष्मं जग्मुः समन्ततः ।।	6-104-13a 6-104-13b
ततस्तालध्वजः शूरः पाण्डवानां वरूथिनीम्। छादयामास समरे शरैः सन्नतपर्वभिः ।।	6-104-14a 6-104-14b
एकीभूतास्ततः सर्वे कुरवः सह पाण्डवैः । अयुध्यन्त महाराज मध्यं प्राप्ते दिवाकरे ।।	6-104-15a 6-104-15b
सात्यकिः कृतवर्माणं विद्ध्वा पञ्चभिराशुगैः । अतिष्ठदाहवे शूरः किरन्बाणान्सहस्रशः ।।	6-104-16a 6-104-16b
तथैव द्रुपदो राजा द्रोणं विद्ध्वा शितैः शरैः । पुनर्विव्याध सप्तत्या सारथिं चास्य पञ्चभिः ।।	6-104-17a 6-104-17b
भीमसेनस्तु राजानं बाह्लीकं प्रपितामहम् । विद्ध्वा नदन्महानादं शार्दूल इव कानने ।।	6-104-18a 6-104-18b
आर्जुनिश्चित्रसेनेन विद्धो बहुभिरशुगैः । अतिष्ठदाहवे शूरः किरन्बाणान्सहस्रशः। चित्रसेनं त्रिभिर्बाणैर्विव्याध समरे भृशम् ।।	6-104-19a 6-104-19b 6-104-19c
समागतौ तौ तु रणे महामात्रौ व्यरोचताम्। यथा दिवि महाघोरौ राजन्बुधशनैश्चरौ ।।	6-104-20a 6-104-20b
तस्याश्वांश्चतुरो हत्वा सूतं च नवभिः शरैः। ननाद बलवान्नादं सौभद्रः परवीरहा ।।	6-104-21a 6-104-21b
हताश्वात्तु रथात्तूर्णं सोऽवप्लुत्य महारथः । आरुरोह रथं तूर्णं दुर्मुखस्य विशांपते ।।	6-104-22a 6-104-22b
द्रोणश्च द्रुपदं भित्त्वा शरैः सन्नतपर्वभिः। सारथिं चास्य विव्याध त्वरमाणः पराक्रमी ।।	6-104-23a 6-104-23b
पीड्यमानस्ततो राजा द्रुपदो वाहिनीमुखे। अपायाज्जवनैरश्वैः पूर्ववैरमनुस्मरन् ।।	6-104-24a 6-104-24b
भीमसेनस्तु राजानं मुहूर्तादिव बाह्लिकम् । व्यश्वसूतरथं चक्रे सर्वसैन्यस्य पश्यतः ।।	6-104-25a 6-104-25b
ससंभ्रमो महाराज संशयं परमं गतः ।।	6-104-26a
अवप्लुत्य ततो वाहाद्बाह्लीकः पुरुषोत्तमः। आरुरह रथं तूर्णं लक्ष्मणस्य महारणे ।।	6-104-27a 6-104-27b
सात्यकिः कृतवर्माणं वारयित्वा महारणे । शरैर्बहुविधै राजन्नाससाद पितामहम् ।।	6-104-28a 6-104-28b
स विद्ध्वा भारतं षष्ट्या निशितै रोमवाहिभिः। नृत्यन्निव रथोपस्थे विधुन्वानो महद्धनुः ।।	6-104-29a 6-104-29b
तस्यायसीं महाशक्तिं चिक्षेपाथ पितामहः । हेमचित्रां महावेगां नागकन्योपमां शुभाम् ।।	6-104-30a 6-104-30b
तामापतन्तीं सहसा मृत्युकल्पां सुदुर्जयाम्। व्यंसयामास वार्ष्णेयो लाघवेन महायशाः ।।	6-104-31a 6-104-31b
अनासाद्य तु वार्ष्णेयं शक्तिः परमदारुणा । न्यपतद्धरणीपृष्ठे महोल्केव महाप्रभा ।।	6-104-32a 6-104-32b
वार्ष्णेयस्तु ततो राजन्स्वां शक्तिं कनकप्रभाम् । वेगवद्गृह्य चिक्षेप पितामहरथं प्रति।।	6-104-33a 6-104-33b
वार्ष्णेयभुजवेगेन प्रणुन्ना सा महाहवे । अभिदुद्राव वेगेन कालरात्रिर्यथा नरम् ।।	6-104-34a 6-104-34b
तामापतन्तीं सहसा द्विधा चिच्छेद भारतः । क्षुरप्राभ्यां सुतीक्ष्णाभ्यांसा व्यशीर्यत मेदिनीम् ।।	6-104-35a 6-104-35b
छित्त्वा शक्तिं तु गाङ्गयः सात्यकिं नवभिः शरैः । आजघानोरसि क्रुद्धः प्रहसञ्छत्रुकर्शनः ।।	6-104-36a 6-104-36b
ततः सरथनागाश्वाः पाण्डवाः पाण्डुपूर्वज। परिवब्रू रणे भीष्मं माधवत्राणकारणात् ।।	6-104-37a 6-104-37b
ततः प्रववृते युद्धं तुमुलं रोमहर्षणम् । पाण्डवानां कुरूणां च समरे विजयैषिणाम् ।।	6-104-38a 6-104-38b
।। इति श्रीमन्महाभारते भीष्मपर्वणि भीष्मवधपर्वणि नवमदिवसयुद्धे चतुरधिकशततमोऽध्यायः ।।

6-104-7 तेनतेन पथा ।। 6-104-20 महामात्रौ श्रेष्ठौ ।। 6-104-29 भारत भीष्मम् । रोमवाहिभिः रोमच्छेदकैः ।। 6-104-35 मेदिनीं प्राप्येति शेषः ।। 6-104-37 माधवः सात्यकिः ।।

भीष्मपर्व-103

पुटाग्रे अल्लिखितम्।

भीष्मपर्व-105